Patchwork ve renkler üzerine bir güzelleme...

Kumaşlarımın da dili var ... sadece benim  ve kumaşlarımın arasında geçerli bir dil bu ... Patchwork dili de denebilir bir bakıma ... 

Önce bir resim oluşur önce zihnimde...

Renkler lekedir ancak... Kırmızı , sarı , yeşil...

Hayalimde resim realize olurken yavaşça ,

Kırmızı der ki : 

ben istemem o sarıyı yanıma !

Yeşil der ki : O nasıl bir kırmızı ?

                           

 Sarı , yeşile gönül koyar ... Neden yokum ben yanında !!
Sonra diğer sarılar çıkar gelir, yeşile kafa tutarlar .... 

Hele o mor  !!! 

Sarıya gönlü kayıktır , gözünü alamaz sarıdan .... Der ki Van Gogh gibi , seni ben parlatırım istersen ...Gel yanıma !Derken kırmızı da morun cazibesine kapılır , kıskanır sarıyı ...

Gel çık çıkabilirsen işin içinden !!

En sessiz , en hınzır gridir , renkler içinde... 

Der ki : Hepinizi parlatan benim aslında ... Benim zemin olduğum yerde daha çok ışıldarsınız ... Şu beyaz zemin ezberini bozun artık !

Eee , doğru söze ne denir !

Sıra size gelmiştir artık ! En zorlu an ...Hem kendi beğeniniz , hem de renklerin dile getirdikleri.... Kolları sıvayıp , en güzele gitmek , tasarlamak , beğenmek , sonuçtan mutlu olmak , zihindeki resmi görünür kılmak .... Başarmak ! Hep böyle maceralar olsun istiyorum hayatımda... Bir kere daha gerçekten dinlemek istiyorum ; hem kendimi , hem de başkalarını ... Varlığımı  selamlamak !

Diğer renkler sırada bekliyor , devamı gelecek !

 

111